Like breeze on
trees
شهری که در آن
زندگی می کنیم
زمانی معروف بود
به آب و هوای
دلچسب کوهپایه ای
و محله های سبز و
کوچه های درختی و
قنات های پر آب و
خنکش که حالا از
هیچ کدام خبری
نیست.
چنارهای بلند
چترزده بر
بلندترین خیابان
خاورمیانه را آفت
زده و کسی دلش
نمی خواهد در
کوچه های
زعفرانیه قدم
بزند. از خنکای
نسیم غروب های
تابستان گلابدره
که خبری نیست؛
خانه های آجری
نقلی محمودیه و
داوودیه با آن
حیاط های دنجشان
را هم جنگلی از
ساختمان های
بدشکل و بد ساز
بلعیده است.
همین الهیه، اگر
معروف بود به خوش
نشینی و صفا، از
صدقه سر همین
درخت ها بود و
باغ های نسترن و
چنارهای راست
قامتش که به خدا
نمی دانم قدر و
قیمت امروزش از
سر چیست؟؟؟
شما را نمی دانم
اما ما که بسیار
دلمان برای آن
درخت ها، پرنده
های لا به لایشان
و نسیم روی تنشان
تنگ می شود. از
آنها که هیچ خبری
نیست، تلاش کردیم
مهمانتان کنیم به
باغی کوچک از
درختانی که دیگر
نیستند.
فرهاد آذرین و
گیو شریف |