پرندگان خشمگین شرقی تصویریست نه زشت که تازه ؛از ما ؛من و شما و تمامِ آنچه بیهوده ما را نسبت به نداشته هایِ خود و داشته هایِ دیگری خشمگین کرده است.نداشته هائی که بدونِ منطق به دنبالِ جائی -در جهانِ سوم یا در اروپا و آمریکا به عنوانِ متولدِ جهانِ سوم -برایِ به دست آوردنشان هستیم. ما در بی نظمی چیزی را طلب میکنیم که از ما کسی نگرفته است از ابتدا نداشته ایم. افسوسی که در بی نظمیِ فضا به خشم و بعد از آن به هرج و مرج بدل شده است.بازیِ انگری برد بی شک الهامبخشِ مفاهیمِ این مجموعه بود.پرندگانی که خود را برایِ هیچ قربانی میکنند.برایِ رفتن به مرحله یِ پوچی دیگر.درواقع این مجموعه در موردِ شرایط است تا هر چیزِ دیگر؛ ما هر روز خود را قربانی میکنیم تا خشممان از نداشته هایمان را تبدیل به شرایطِ پوچی تازه کنیم.
حالا گاهی این خشم در انتحارِ یک افراطی در بغداد و کابل یا نیویورک صورت میگیرد گاهی به شکلی به ظاهر مسالمت آمیز در کامنت هائی که زیرِ عکسِ مسی میگذاریم.منبع یکی است ؛ نداشته هائی که از ابتدا نداشته ایم.تمامِ این خشم در تصاویرِ من به شکلِ فضاهائی پر از هرج و مرج یا پرندگان و جانورانی که قبلاً ندیده ایم بروز یافته اند نه زشت که عجیب.خشمِ ما فضاهائی تازه در دنیا رقم میزند حالا گاهی این دنیا واقعی‌ست گاهی مجازی و گاهی کاملاً ذهنی در تنهائی هایمان.فضاهائی که موجوداتی تازه آن را خلق کرده تد؛فضاهائی که نبوده اند موجوداتی که نبوده ایم.هدف این مجموعه نه نقد نه توهین که یک بررسیِ خیالی ،فانتزی و دهنی است از رنجی که میبریم از رنجی که میدهیم و تغییر شکلی که از اینها حادث میشود در دنیایِ ذهنی من بر دنیایِ استعاریِ این آثار.